Volkan maakt zich zorgen deze keer. Over zowel het onderwijs als de zorg. Daar gaan veel mensen gebukt onder zware druk. Lees er meer over in zijn column.
De zorg en het onderwijs zuchten diep
Het is fijn om het gevoel te hebben dat er altijd iemand over je waakt. Het gevoel dat je beschermd wordt, verzorgd als het nodig is, zelfs als het een onbekende is. Op papier heeft de overheid deze taak: burgers beschermen. Het lijkt het er echter meer op dat ze daar zélf een beetje ziek zijn en bescherming of verzorging nodig hebben. Maar wacht, dáár hebben onze mensen in de zorg geen tijd en geld meer voor!
Door: Volkan Tasdan
Mensen in de zorg werken vanuit hun hart. Die werktijden zijn slechts de uren dat ze betaald krijgen. Maar als ze zien dat er iemand even onwel wordt ergens, ‘s nachts de buurvrouw een aanval krijgt, een kindje van de fietst valt, zijn zij er ook. En ze weten dan precies wat ze moeten doen.
Een hogere wet dan de wet van de overheid is het geweten. Daar kan de overheid zelf ook niet bij, volgens mij. Als ik twee zaken moet noemen die het fundament zijn voor ons geluk en toekomst, zijn het de zorg en het onderwijs. Die twee instituten worden op dit moment onder een plaat geduwd waar topmanagers op staan. Hand in hand met gelukszoekers, stoffige ambtenaren en volksvertegenwoordigers die niet het volk beschermen maar beheersen.
Dragen zullen ze, de harde werkers daaronder. Niet mauwen maar sjouwen, die plaat mag niet vallen. Worden ze gefaciliteerd om de samenleving vitaal en sterk te houden? Om die plaat zonder problemen vast te houden? Nee joh! Onze leraren en helden van de zorg gaan ten onder aan burn-outs, wanhoop en stress. Maar als er iemand zorg nodig heeft, gaat toch dat sympathieke masker op en staan ze er weer.
Die toegenomen normenloosheid, de pijnlijke kortzichtigheid waar iedereen over klaagt… Weet je hoe je die reduceert? Door goed onderwijs te bieden. Faciliteer het dan dus ook, om niet achteraf met de gebakken peren te zitten.
We proosten aan het einde van het jaar altijd op een goede gezondheid. Ik denk dat de hoge pieten in de blauwe stoelen dat pas mogen doen als ze onze zorgverleners hetgeen geven waar ze recht op hebben, Die harde werkers zullen namelijk altijd die plaat hoog houden, voor ieders gezondheid.