Een veel te positief ingestelde kaaskop
Na 14 jaar zag ik hem weer eens. Fred, een vriend die ik nog kende uit mijn studentenperiode. Aan zijn uiterlijk te zien was hij net als ik kenmerken aan het vertonen van een midlifecrisis. Ik voelde een ouderwets 'wat-was-dat-een-mooie-tijd' gesprek aankomen maar dat werd het absoluut niet.
Door: Volkan Tasdan
Fred liet mij een column lezen van Eddy Terstall, die vaderlandsliefde primitieve onzin vindt, gevolgd door een onderzoek waaruit blijkt dat Nederlanders, vergeleken met veel andere landen, niet zo trots zijn op hun land. Dat vindt ik een zorgelijke situatie. Na de 2-2 van van Dijk tegen Duitsland voelde ik weer de kracht van eenheid en de warmte die daarmee gepaard gaat. Trots op de jongens, trots op oranje, misschien moeten we trotser zijn.
Ik ken het als geen ander vanwege mijn Turkse roots, trots zijn. Als ervaringsdeskundige kan ik zeggen dat het heerlijk is om samen de trots te delen, tot een bepaalde hoogte. Je hoeft je niet superieur te voelen, maar Fred voelde eigenlijk helemaal niets. Hoe moeten we trots definiëren? Vroeg ik aan hem. Trots ben je op iets dat je zelf bereikt hebt, antwoordde hij. Akkoord, dan kan ik een mooi lijstje samenstellen met wat Nederland bereikt heeft in mijn ogen.
Elke avond roept mijn vrouw, een behoudend christen, onze kinderen op tot een gebed. Een vaste zin is altijd: “God, wij bidden voor de kinderen in landen waar ze bijna geen eten hebben.” Ik wil dan direct een politiek statement maken maar onze kleine Timmie is nog maar 4, dus ik houd me in.
Wij leven in een land waar het vanzelfsprekend is dat wij kunnen eten. Een land waar tal van helpende handen klaar staan als het even tegenzit. Fred is not amused, hij vindt onze kinderen te verwend, ze hebben volgens hem steeds minder weerstand. Op mijn vraag of dat geen mondiale ontwikkeling is, antwoordde hij: “Hoop het niet”.
Ik wees hem op het geluk dat ik heb, als zoon van een gastarbeider. Dat mijn vader hier alle kansen en mogelijkheden heeft gekregen om een bestaan op te bouwen. Dat de soms doorgeschoten tolerantie ons het gevoel gaf dat wij als VIP’s werden behandeld hier en ik mezelf zonder zorgen kon ontwikkelen.
Tolerantie ? Fred vond het allemaal wel meevallen. Naarmate het gesprek vorderde begon het mij toch dwars te zitten. Nederland is innovatief, heeft een fantastische infrastructuur, watermanagement en is succesvol in de sportwereld. Fred sprak mij tegen door te wijzen op de geschiedenis van Nederland. Een beetje jammer, pessimist.
Een gezonde dosis trots en chauvinisme zou echt wel goed zijn. De problemen die er ontstaan door de multiculturele samenleving, politieke botsingen op Europees en mondiaal niveau en de toegenomen polarisatie lossen we blijkbaar niet op door ongenuanceerd onze mening erop los te laten. Nederland mag best wat trotser zijn. Op de driekleur (volk, kerk en adel), op de taal, de kennis, op de bewoners van dit land en mijn grote liefde: hutspot. Niet alleen tijdens voetbaltoernooien ,Koningsdag of het songfestival. Fred vond mij maar een veel te positief ingestelde kaaskop en misschien moeten we zelfs daar trots op zijn, onze zeurcultuur.
Columns betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden
Redactie KijkopBergenopZoom.nl