Dominique Hopmans is als raadslid voor de VVD betrokken bij het wel en wee van Bergen op Zoom. Hij neemt ook af en toe de pen ter hand om zijn gedachten met ons te delen in een column.
Revanche of Reflectie: Over slechte en goede verliezers
Verliezen is nooit leuk. De gevolgen van een verlies evenmin. Het kan memorerende littekens achterlaten, rancuneuze gevoelens opwekken of zelfs leiden tot een minderwaardigheidscomplex. We spreken gemakshalve even over de ‘slechte verliezer’.
De slechte verliezer is doorgaans gebrand op een revanche, heeft last van een enorme (ver)geldingsdrang, maar opereert (stiekem) vanuit een ontembare jaloezie op de ander. Het is het soort verliezen waarbij wordt vergeten waar het nu eigenlijk om draait, ‘de bedoeling’ uit het oog wordt verloren en genoegdoening nog enkel wordt gezocht in de wraakneming. De slechte verliezer laat zich daarom ook wel begrijpen als de ‘revancherende verliezer’.
Daartegenover staat de goede verliezer, oftewel de ‘reflecterende verliezer’. Kenmerkend is allereerst dat deze groep zichzelf helemaal niet als verliezers zien en een verlies helemaal niet ervaren als een nederlaag. Overwinning en nederlaag gaan immers hand in hand; het zijn geen absolute tegenpolen. Een reflecterende verliezer begrijpt dan ook dat een overwinning ten koste van alles onvermijdelijk om offers vraagt (verliezend overwinnen), terwijl een nederlaag ontzettend leerzaam kan zijn en juist uitkomst kan bieden (overwinnend verliezen). Bovendien hoeft de overwinning van een ander niet automatisch een verlies te betekenen. Want als de ‘opponent’ iets beter kan, is dat dan niet voor beiden voordeliger? Of anders bekeken: biedt dat dan niet de mogelijkheid om de tegenstander te complimenteren, te bestuderen en ervan te leren?
De revancherende verliezer klampt zich vast aan de tweeslag van winnen óf verliezen. De reflecterende verliezer graaft een spade dieper, neemt zijn verlies, maar ziet het tegelijkertijd als overwinning, koestert geen wrok of jaloezie, maar bewondert en is bereid om te leren. Wie blijft hangen in wraakgevoelens zal zijn verlies nooit begrijpen en zal daarmee altijd blijven verliezen. Wie verliezen altijd als verlies ziet, zal nooit winnen en alles verheffen tot een strijd. En begrijp me niet verkeerd: een strijd kan ontzettend productief zijn en het beste in iemand naar boven halen. Maar de echte winnaars verliezen zich niet in verlies. Revanche of reflectie? Wat mij betreft het laatste met een gezonde dosis strijdlust.
Columns en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl