Is het oppervlakkig om een hekel te hebben aan oppervlakkige mensen?
Want man man, wat kan ik mij aan dat soort types ergeren zeg. Ik liep al niet bepaald warm voor die gladde vadertjes die denken aan hun midlifecrisis te ontkomen door hun vriendin aan te kant te schuiven voor een strakker exemplaar, een stel nieuwe tatoeages en stereotype sportwagen om vervolgens met een wit gesnoven neusje weekenden lang de ‘grote stad onveilig te maken’. Mijn nekharen gingen al overeind staan, zodra trendy meisjes in hun hippe Coachella-jurkjes bij een toevallig treffen met hun schoonfamilie oogrollend aangaven dat zij ‘hier totááááál geen zin in hadden’. Want stel je voor, even fatsoenlijk sociaal doen, terwijl je ook een nieuwe bikinifoto kan plaatsen van jezelf op Instagram. Maar hoe zeer ik werkelijk walg van dit soort diepgangloze mensen, besefte ik pas toen ik mij onlangs weer mocht mengen onder cosplayend Nederland tijdens de Amsterdam Comic Con.
Goedemorgen, wat…een…verademing. Het maakt hier niet uit of je jong of oud, dik of dun, hetero of homo, zwart, wit of alles daartussen bent. Je wordt direct geaccepteerd, zonder pardon. Sterker nog, er worden volop complimenten uitgewisseld over de kostuums, de schmink, de creativiteit. Het maakt niet eens uit hoe ruk de film ook was: als jij de tijd heb genomen om je om te toveren tot jouw favo superheld, dan krijg je daarvoor respect. En dát is een wereld waar ik mij graag in begeef.
Het zijn de timide kassameisjes, de geeks van je ICT-afdeling, de stille procesoperators die het op de werkvloer altijd moeten ontgelden, die zich tijdens zo’n Comic Con ontpoppen tot ware helden… of de ultieme slechteriken. En weet je… zelfs de wreedste badguys als Freddy Krueger en Darth Maul zeggen in één Comic Con-weekend meer aardige dingen dan al die egotrippende gladde midlifecrisis-vaders en Coachella-tutten bij elkaar.
Dat zegt wat over de echte wereld, waar dat soort mensen juist immer en altijd luidruchtig op de voorgrond staan. Het liefste zou ik iedere dag wakker worden in een Comic Con-wereld. Maar aangezien dat een illusie blijft, stel ik voor om in ieder geval de geweldige ambiance te kopiëren. Ik zal eens het goede voorbeeld geven en beginnen met het eerste complimentje: beste lezer, je bent een topper!. Zo, dat was stap 1. Stap 2 is aan jullie. Kom op, Bergenaren: it’s time to let the good guys win.