Vlieg met me mee…
Kennen jullie de klassieker 'Somewhere Over The Rainbow'? Die gaat als volgt: “Somewhere over the rainbow, Bluebirds fly, And the dreams that you dream of, Dreams really do come true” Toen ik las dat Bergen op Zoom een Regenboogstad moest worden, in navolging van zoveel andere steden, moest ik toch even zuchten.
Door: Volkan Tasdan
Tijdens de gay parade werden profielfoto’s aangepast op social media, om aan te tonen dat men achter de emancipatie van homoseksuelen staat, talkshows hadden gasten aan tafel die nog eens moesten vertellen aan de mensen dat homofobie not done is en er barstten weer discussies los over dansende homo's op een bootje of bushalte-posters van zoenende mannen. Dit is simpelweg het bewijs dat er geen tolerantie is. Wij moeten blijkbaar nog steeds zebrapaden inkleuren om een stad te categoriseren als 'geëmancipeerd'.
“Someday, I wish upon a star, Wake up where the clouds are far behind me”
Als wolkenvelden nemen de goed bedoelde acties toe en ondertussen word ik nog dagelijks geconfronteerd met jongeren die 'homo' gebruiken als scheldwoord of krachtterm om een ander te degraderen. Als ik vraag waarom, is het antwoord: 'Klinkt gewoon lekker.' Ik hoop al jaren dat ik deze wolkenvelden achter mij kan laten maar het neemt helaas gestaag toe.
“Where trouble melts like lemon drops, High above the chimney top, That's where you'll find me”
Hoe kunnen wij de homofobie weg doen smelten? Ik ben gewoon uit de discussie gestapt en heb getracht erboven te staan. Nog steeds hoor ik mensen die mij nog niet zo lang kennen enthousiast worden over het feit dat ik docent ben. 'Wat goed van jou!', doelend op het feit dat ik Turks ben en dat het bekleden van zo'n functie dan blijkbaar een topprestatie is. Goed bedoeld maar indirect denigrerend. Ben ik ook maar boven gaan staan. Een multi-culti zebrapad zal in mijn beleving dan ook geen steentje bijdragen aan echte acceptatie.
Maar wat dan? Hoe krijgen wij het wel voor elkaar? Voor nu luister ik naar muziek met teksten waardoor je dromen geprikkeld worden. Misschien moet ik meer mensen stimuleren om dat te doen en ze vragen mee te zingen: “Somewhere over the rainbow, Way up high. And the dreams that you dream of, Once in a lullaby…”
Columns vertegenwoordigen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl