Erwin Wilkens en zijn zoon Sonny vinden oude handgranaat, EOD nog niet geweest

BERGEN OP ZOOM – Erwin Wilkens en zijn zoon Sonny (14) gaan veel en graag op pad, onder meer om met metaaldetectors naar bodemvondsten te zoeken. Vaak doen ze dat samen met een broer van Erwin en diens zoon. Afgelopen zaterdag waren ze met z'n tweeën, toen ze in de bossen van Mattemburgh een stevige ijzeren klomp vonden. Op dat moment hadden ze nog geen idee wat het was.

Het was Sonny die de vondst deed, vertelt Erwin. Achteraf is hij goed geschrokken van het idee dat z'n zoon met een onbeveiligde granaat in z'n handen stond. En daar bleef het niet bij. De avonturiers wisten immers niet wat ze hadden gevonden en namen het mee naar huis, voor zogeheten 'determinatie'. Enige dagen later waren ze in de tuin bezig met de vondsten nader bekijken en schoonmaken, zodat duidelijk werd wat ze nu eigenlijk uit de grond hadden gevist. "Ik was met een klein houweeltje de resten van die ijzerklomp aan het aftikken", vertelt Erwin. "Tot Sonny ineens zei dat ik daar beter mee kon stoppen."

Zijn zoon vertelde hem nadat er een stuk van de klont af viel dat het op een granaat leek, wat Erwin in eerste instantie maar moeilijk kon geloven. Toen hij echter eens beter keek, bleek dat het klopte. En ook zag hij dat de beveiligingspin was weggeroest. Vader en zoon besloten de vondst in de schuur te leggen, dat vonden ze veiliger. Na enig overleg leek het ze ook beter de politie in te seinen. Die waren er zo.

Nog niet opgehaald

Hun bevinding werd bevestigd, het was inderdaad een granaat aldus de agent die het object nader onderzocht. De explosieve vloeistof zit er naar alle waarschijnlijkheid nog in, dus werd de Explosieven Opruimingsdienst ingeseind. Die moeten zich echter nog melden, vertelt Erwin; "Ze hebben toegezegd dat ie voor het weekend wordt opgehaald. Tot die tijd blijft die schuur op slot en komt er niemand in de buurt van dat ding."

Vader en zoon zien het avontuur als een wijze les, sluit senior af: "Als we voorheen iets tegenkwamen dat we niet vertrouwden, lieten we het al liggen en markeerden we het met GPS. Dan konden we eventueel de politie of andere instanties inlichten en vertellen waar het lag. Voortaan zijn we ook een stuk voorzichtiger met wat we helemaal niet herkennen."