(Illustratie: SP. Foto: KijkopBergenopZoom.nl)
Het zijn nog steeds onwerkelijke tijden. De coronacrisis legt beslag op zowat alle facetten van ons leven en vraagt van veel mensen een ongelofelijk aanpassingsvermogen, schrijft Niels Minnaard (SP) in een opiniestuk. Het laat volgens hem ook zien welke gaten er bestaan in ons gezondheidsstelsel en welke gevolgen dit heeft voor veel mensen die werken in de zorg of gebruik maken van diezelfde zorg. De crisis legt bovendien een nog gapende wond bloot, zo constateert Minnaard: de sluiting van het Bravis ziekenhuis.
door: Niels Minnaard, kaderlid SP Bergen op Zoom
Vorig jaar werd bekend dat het Bravis ziekenhuis in Bergen op Zoom in 2024 zijn deuren zal sluiten. Dat was toen al een zeer slechte ontwikkeling. Het is niet alleen problematisch voor mensen uit de regio die te maken krijgen met langere aanrijtijden, maar ook kapitaalvernietiging en tegen de wil van de meeste inwoners uit Bergen op Zoom en omstreken. De belangrijkste zorgfunctie in onze gemeente dreigt zo op zeer ondemocratische wijze te verdwijnen.
Lessen trekken
Deze tijden dwingen ons om nog eens kritisch te kijken naar deze dreigende sluiting. Welke lessen kunnen we trekken uit de coronacrisis in relatie tot onze ziekenhuiszorg? Hebben we niet teveel zorg afgestoten de afgelopen decennia onder toeziend oog én met actieve medewerking van de zorgverzekeraars en neoliberale regeringen? Sinds 2009 is het aantal ziekenhuisbedden in Nederland gedaald van 45.000 naar 37.000. De sluiting van het ziekenhuis in Bergen op Zoom zorgt wederom voor een afname van het aantal bedden, want in het nieuw te bouwen ziekenhuis in Roosendaal komen niet zoveel bedden terug als nu in de beide Bravisziekenhuizen gecombineerd. Zogenaamd om een betere samenwerking te bewerkstelligen, maar vooral ook om de kosten te drukken en de concurrentie aan te kunnen gaan met het Amphia ziekenhuis in Breda.
Samenwerking van levensbelang
Vergis u niet, samenwerking is vaak inderdaad letterlijk van levensbelang. En we zien dat het kan, ook in deze zeer moeilijke omstandigheden. Zelfs over landsgrenzen heen vinden uitwisselingen plaats van materialen, patiënten én ideeën. Waarom zou het niet mogelijk zijn om de goede, intensieve samenwerking tussen de ziekenhuizen in Bergen op Zoom en Roosendaal te verstevigen? Daar hoeft geen ziekenhuis voor te sluiten.
Nationaliseren
In Spanje heeft de regering alle privéklinieken genationaliseerd en dringt daarmee een belangrijk deel van de marktwerking in de zorg terug. Zelfs zorgverzekeraars in ons land – overigens nog nooit aangewezen als vitaal voor de samenleving – geven nu te kennen dat concurrentie tijdens deze crisis minder belangrijk is en gaan zelfs over tot het delen van gemaakte kosten.
Stapels stenen
Voormalig minister Bruins gaf aan dat goede zorg centraal stond, niet het openhouden van ziekenhuizen. Ziekenhuizen zouden slechts stapels stenen zijn en de overheid was geen bank om ze allemaal te behouden. Geluiden die vooral een echo waren van grote zorgverzekeraars en bestuurdersbobo’s die er juist alle belang bij hebben om de marktwerking in stand te houden en uit te breiden. Misschien als we toen ook het respect en bewondering voor de zorg hadden gehad die we nu hebben dat er gewoon een verbod was gekomen op de sluiting van ziekenhuizen en andere vitale zorginstanties. Maar het is nog niet te laat!
Géén flexibele zorgmarkt!
De Coronacrisis bevestigt opnieuw dat de zorg geen markt hoort te zijn waar je flexibel mee om kan gaan. Dat kost levens. Meer ziekenhuizen, meer capaciteit, een nationaal zorgfonds en een goede onderlinge samenwerking is wat daadwerkelijk nodig is. Geen zorgsysteem waar gebruikers van die zorg en zorgmedewerkers geen enkele zeggenschap over hebben.
Oproep
Onze oproep: Draai de sluiting terug. Behoud een volwaardig ziekenhuis in onze gemeente. Red Bravis Bergen!