Bergenaar Hans Kersten is fractieassistent bij de VVD en heeft, op basis van eigen ervaringen, een opiniestuk gemaakt over als inwoners samen je eigen leefomgeving beter en mooier maken.
Deze zomer was ik bezig in mijn achtertuin toen een hels kabaal uitbrak. Licht geïrriteerd keek ik op van mijn bloemperkje. Het kabaal verstomde even en ik hoorde de buren enkele woorden wisselen. Omdat ik gewend ben om mij overal tegenaan te bemoeien ging ik de straat op om poolshoogte te nemen.
Door: Hans Kersten
Voor mij stond een jongeman met een enorme onkruidwieder, die met een draagband om zijn schouders hing. Dat is waar ook! Een paar dagen geleden had ik melding gemaakt via de Buitenbeter app over het onkruid dat vol ijver tussen de stoeptegels, trottoirranden en traptreden tierde en zich voortplantte.
De dappere onkruidbestrijder werd bijna als een held binnengehaald. Hoewel zijn opdracht was om een enkele trap van onkruid te ontdoen was hij meteen bereid om ook de rest van onze parkeerplaatsen en stoepen mee te nemen. Ondertussen waren meer buurtbewoners erbij gekomen en even later was iedereen bezig. Auto’s werden opzij gereden, kliko’s kwamen te voorschijn, bezems veegden en even later zag de binnenplaats er weer pico bello uit. De hovenier kreeg nog een flink glas limonade en vertrok met een tevreden grijns op zijn gezicht.
Omdat ik vind dat je goede ervaringen moet delen en uitbouwen ging ik nadenken. Het begrip ‘Right to Challenge’ ken ik wel. Ik heb gelezen en gehoord dat de gemeente Bergen op Zoom volgend jaar wil starten met het project Right to Challenge. Inwoners kunnen dan taken van de gemeente overnemen in hun woon- en leefomgeving. Maar hoe pak je dat aan als doorsnee burger? We hadden het vandaag getroffen met deze jongen die buiten de paden durfde te wieden.
Maar ik had ook andere verhalen gehoord. Buurtbewoners die in open plekken plantjes hadden gezet. Drie dagen later werden ze eruit gerukt. Niet door vandalen maar door de groenvoorziening van de Gemeente Bergen op Zoom.
Een paar dagen geleden besteedde het NOS Journaal aandacht aan 25 jaar Opzoomer Mee in Rotterdam. Opzoomeren is ontstaan uit een initiatief van Rotterdammers zelf. Zoals een bewoner zegt: “We waren het zat om te wachten op de overheid. We waren het ook zat om te blijven klagen.” Kortom ze zijn zelf aan de slag gegaan. Straten werden regelmatig aangeveegd, onkruid bijgehouden, bloemperken aangelegd. Opzoomeren ontstond in de Opzoomerstraat in Rotterdam en staat nu zelfs als werkwoord in de Dikke van Dale.
Dat spreekt mij aan. Ophouden met zeveren en zeiken en aanpakken. In Bergen op Zoom zijn we al bezig. Tijdens de World Clean up Day zijn op verschillende plaatsen initiatieven genomen om troep op te ruimen. Maar dat zou ook het hele jaar door kunnen. Ik weet zeker dat er mensen zijn van wie de (groene) vingers jeuken. Hou op met klagen. Steek de handen uit de mouwen. Bel aan bij de buren en spreek met elkaar af. En de gemeente? Die werkt vast mee als ze merken dat de straat ook een zorg van de bewoners is. Right to challenge toch?
Als het in Rotterdam kan dan kan het hier zeker. Ten slotte hebben we onze naam al mee.
opzoomeren, overgankelijk werkwoord
Eind jaren 80 van de twintigste eeuw begon dit initiatief in de Opzoomerstraat in Rotterdam, zo genoemd naar de hoogleraar filosofie Cornelis Willem Opzoomer (1821-1892)
Betekenis: op eigen initiatief de openbare ruimte opruimen en netjes houden
Bron: Van Dale groot woordenboek
Foto achtergrond (uitsnede): Markus Distelrath, via Pixabay