BERGEN OP ZOOM – Er blijven een hoop onduidelijkheden omtrent de toenmalige bouw van zwembad De Schelp. BSD-fractievoorzitter Louis van de Kallen is eens diep in de documenten gedoken die na een Wob-verzoek werden vrijgegeven. Het leverde, zo lijkt het, meer vragen dan antwoorden op.
In een lange brief van vijf kantjes somt Van der Kallen op wat hij allemaal tegenkwam. Hij meldt het college met een nieuw Wob-verzoek inzage te willen krijgen in ontbrekende informatie. Er mist namelijk veel in wat de dossiervreter heeft doorgespit en daar neemt hij vooralsnog geen genoegen mee.
Veel stukken en informatie van toen zouden niet meer beschikbaar zijn, waaronder voorgeschreven keuringsrapporten. De vrijgegeven papierwinkel geeft bovendien weinig informatie over in hoeverre juiste en voorgeschreven of geadviseerde materialen zijn gebruikt en verslagen van adviseursoverleggen zijn niet compleet.
Mogelijk te veel bezoekers
De BSD’er meldt het college tevens dat hij met drie oud-wethouders heeft gesproken over de gang van zaken. Wie dat zijn noemt hij niet. Wel volgt een opsomming van technische zaken die mogelijk niet op orde waren en andere punten van zorg. Zo blijft onduidelijk wat de rol van Sportfondsen Nederland B.V. nu precies is. Dit is een private onderneming met ruim 3.000 medewerkers die in Nederland zwembaden, sportcentra en sociaal-culturele centra exploiteert. Ook is maar de vraag of De Schelp wel gebouwd is voor het aantal bezoekers dat er jaarlijks kwam, aldus Van der Kallen. En hij vindt het maar raar dat binnen de gemeente de afdeling sport verantwoordelijk was voor de bouw in plaats van de vastgoedambtenaren.
Minder veilige opties wegens besparingen
Meer vragen dan antwoorden dus vooralsnog, voor de BSD-voorman. In zijn brief stelt hij er alvast een aantal. Zo publiceerde in 2004 het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer een richtlijn voor inspectie en onderhoud van constructies, waarin al werd gewaarschuwd voor de problemen met bepaalde RVS-soorten. Van der Kallen wil weten of daar door de gemeente iets mee is gedaan. Volgens één van de wethouders waar hij mee sprak was bekend dat er veiligere opties waren maar die zouden om financiële redenen van tafel zijn verdwenen. De BSD wil hier nadere uitleg over, net als over een lange rij aan technische vragen. Er zijn de nodige twijfels over de mate waaraan voldaan is aan het oorspronkelijke ontwerp en de bijbehorende voorschriften en aanbevelingen, alsmede over de controles die daarna periodiek gehouden moesten worden.
Wat de rol van Sportfondsen Nederland nu precies was -en is- moet eveneens boven tafel komen, stelt de brief, net als welke afdeling binnen de gemeente nu eigenlijk de verantwoording had voor de bouw. Daarnaast wil Van der Kallen weten of De Schelp wel gebouwd is voor het aantal bezoekers dat er jaarlijks kwam. Én de rol van de architect is hem nog altijd onduidelijk. In hoeverre heeft die de afgesproken kwaliteit geleverd en zo niet, is dat bedrijf daar op aangesproken.
Conclusies
Van der Kallen eindigt met een aantal conclusies. Als eerste stelt hij nogmaals vast dat het dossier waar hij inzage in had verre van compleet is. Een volledig beeld krijgen van de gang van zaken is daarmee onmogelijk. Vandaar zijn nieuwe Wob-verzoek.
Wel geeft de fractie nu al aan het onbegrijpelijk te vinden dat niet vanaf 2004 maatregelen zijn genomen betreffende de RVS constructie. Volgens de fractievoorzitter heeft men eigenlijk met te weinig budget een zwembad willen bouwen. Dat is mede veroorzaakt omdat een deel van de beschikbare gelden zijn opgegaan aan een eerder bouwplan (bestek) dat niet is gebruikt. Waarom die keuze toentertijd werd gemaakt is ook niet duidelijk. Van der Kallen eindigt zijn conclusies geschrokken: “Niet de kwaliteit was bepalend maar het beschikbare budget!!!!!!”