Vastenavendgeschiedenis én toekomst om trots op te zijn

BERGEN OP ZOOM / KRABBEGAT – Bouwclub De Leutige Krabben bestaat 66 jaar. Dat moet natuurlijk gevierd worden, allereerst met weer een optochtcreatie om U tegen te zeggen maar ook met een feest, precies 6 x 11 jaar na de oprichting. Jac Linders maakte een heel groot deel van die historie actief mee en vertelt ons er meer over.

De eerste negen jaar gingen aan hem voorbij, vertelt Jac. Hij kwam als jongeman bij de club, 57 jaar geleden, toen die zich net aan het opsplitsen was in een dweilorkest en de bouwclub. “Het was voor een aantal mensen gewoon te veel, het groeide uit elkaar.” In die zin was ‘de scheiding’ volgens hem de enige optie. Omdat niemand de naam in wilde leveren kennen we nu nog zowel een dweilorkest als een bouwclub met als naam De Leutige Krabben.

Koppen bij elkaar

Hij was dan weliswaar niet bij het prille begin maar Jac kan er wel het één en ander over vertellen. Op 9 februari, 66 jaar geleden, is de bouwclub opgericht. “Bij Willem van Tilborg thuis. Da’s de vader van Rens en opa van Dennis, onze Steketee.” Het klupke ontstond grotendeels omdat vrienden, kennissen en collega’s die bij de firma Touw werkten de koppen bij elkaar hadden gestoken. Een jonge, nog studerende Joop Mijsbergen was de eerste ontwerper. “Hij kwam op z’n brommertje van Antwerpen naar hier om te helpen.”

De invloed van Louis Weijts

Een andere grote naam in het illustere rijtje ontwerpers is Louis Weijts. “Aan hem heeft de Bergse Vastenavend een groot deel van z’n uitstraling te danken, zéker als het om bouwen gaat. Die gedetailleerde aanpak heeft hij geïntroduceerd en zie je elders niet.”

Van ’54 tot ’58 waren de tekeningen dus van Weijts. Andere bekende namen van ontwerpers die er óók niet om liegen zijn Charles Brooijmans, Paul Versijp en – wat recenter – Cynthia Snepvangers. “Tegenwoordig wisselen we wat vaker en zijn er collectieven die ontwerpen”, legt de bouwer uit. Hij haalt ook twee hoogtepunten aan uit de lange geschiedenis: De ‘Gouwe Koets’, uit de tijd dat zijn club nog loopgroepen op straat bracht, en de ‘Merck Toch Hoe Sterck’ wagen uit 1993. “De Tivoli band marcheerde toen mee als garnizoen. We wonnen er de eerste prijs mee.” Hij is zichtbaar trots op wat ‘zijn’ club allemaal al heeft bereikt.

Brand

In al die jaren heeft de bouwclub op heel wat historische plekken gezeten. Denk aan de paardenhandel van Tinus Krijnen aan de Korenmarkt en bij Piet van Egeraat, aan De Kaai. “We bouwden nog met papier-maché en bedachten van alles om dat gedroogd te krijgen.” Het is dan ook wel eens mis gegaan en toen moest de brandweer eraan te pas komen, vertelt hij eerlijk.

Féést!

En dan nu dat jubileum. “We steken als club in eerste instantie onze energie in weer een mooie A-wagen op straat brengen. Maar natuurlijk gaat er wel wat gebeuren, exact op de dag dat we opgericht zijn.” Op 9 februari is het dus feest! In het bouwkot aan het Konterscherp wordt de wagen gedoopt en daarna verplaatst het geheel zich naar het Groot Arsenaal voor een receptie. Vervolgens wordt het feest op straat, geheel zoals Vastenavend ooit bedoeld was. Tussen de Rijtuigweg en het Beursplein, over de Moeregrebstraat en Dubbelstraat, met muziek natuurlijk. “In ieder geval komt Laffeseeke met die bus van ze”, verklapt Jac alvast.

‘Lekker bouwen’

Zelf gaat de bouwer in hart en nieren niet heel veel de stad meer in om Vastenavend te vieren. “Ik kom niet veel leeftijdgenoten en kennissen meer tegen dan, hoogstens op de zondagmiddagen.” Hij steekt z’n tijd liever in zijn bouwclub. “De meeste leden blijven dit doen zo lang ze maar kunnen. Sommigen komen zelfs in hun scootmobiel en helpen nog mee. Het is echt een deel van je leven en een mooie manier om in de wintermaanden iets leuks te doen.”

Of ie zich zorgen maakt over opvolging? “Jongeren zijn er ook hier hoor, gelukkig wel. Onze club doet het goed wat dat betreft, ten opzichte van sommige anderen. Maar ze gaan er wel anders mee om, hebben er vaak allerlei andere activiteiten naast.” Toch is hij positief, bijvoorbeeld over initiatieven als jeugdbouwclub De Knutselaers. “Die hebben hier ook al wel meegeholpen en zijn best fanatiek. Op die manier lukt het om jeugd te motiveren en dat is mooi, via de scholen is het namelijk lastiger.”

Motivatie

Voorlopig blijft de oudgediende nog wel even doorgaan, heeft hij zich voorgenomen. Omdat ie het werk leuk vindt, de ploeg leuk vindt en z’n club natuurlijk ook. “Maar ook voor die jaarlijkse beloning, al je creatie door de straten trekt en je er al die waardering voor krijgt. Het is toch een beetje alsof je ieder jaar een nieuw kindje hebt waar je enorm trots op bent.”

Meer weten over De Leutige Krabben en het jubileum? Kijk eens op hun website of volg ze op Facebook.