Vertrekkend wethouder Ad Coppens krijgt op zijn allerlaatste werkdag een rondleiding bij Bruijs Jachtbouw. Op deze locatie begon de bewindsman vijftig jaar geleden zijn loopbaan, als medewerker van de postafdeling bij ijzergieterij De Holland. (Tekst en foto's: Han Verbeem)
BERGEN OP ZOOM – Vandaag is de allerlaatste werkdag van wethouder Ad Coppens (financiën en bedrijfsvoering). Op het programma staat een werkbezoek aan het Bruijs Jachtbouw, gevestigd aan de Havendijk. Het is een symbolisch bezoek voor de vertrekkende lokale bewindsman. Want exact vijfig jaar geleden, in 1968, begon Coppens zijn loopbaan als toen 20-jarige op deze plaats. Destijds was het nog de NV Machinefabriek en IJzergieterij Holland; kortweg 'De Holland' genoemd. Met weemoed kijkt hij rond in de vroegere opslagloodsen, die nu in gebruik zijn als scheepswerf. Veel is veranderd, maar opvallend veel is nog steeds hetzelfde gebleven. Vanavond zit zijn taak als bestuurder erop, als het nieuwe college wordt benoemd.
Van de oude ijzergieterij zelf is weinig meer over. De grote productiehallen zijn zo'n 15 jaar geleden gesloopt, de bodem is gesaneerd en op de vrijgekomen gronden verrijst de nieuwbouw van het plan ScheldeVesting. Alleen de vroegere opslagloodsen en een deel van de kantoorpanden zijn behouden gebleven. Ad Coppens kan zich zijn eerste baan nog herinneren als de dag van gisteren. "Het was in het jaar vóór ik in militaire dienst ging", vertelt hij.
Postafdeling
De wethouder had destijds een kantoorbaan en werkte op de afdeling voor de inkomende post. Het was zijn taak om te zorgen dat alle brieven en notities op de juiste plaats terecht kwamen: van de tekenafdeling tot de modelmakerij en uiteindelijk de gieterij. Het werk begon om acht uur 's morgens en vóór tien uur moest alle inkomende post verwerkt zijn. "Dat was een enorm hechtische klus", zo herinnert Coppens zich. Een logistiek proces waar alles via vaststaande schema's verliep. "Hier heb ik ook geleerd om uiterst secuur en nauwgezet te werken." Ook werd hem toen al duidelijk dat tijd letterlijk geld waard is, want bij De Holland deed men aan 'tijdschrijven'. "Voor de vervaardiging elk onderdeel in het productieproces stond een bepaalde tijdsduur. Wist een modelmaker een werkstuk een aantal minuten éérder af te ronden dan er voor stond, dan leverde hem dat een bonus op."
Rondleiding
Coppens krijgt tijdens zijn bezoek een rondleiding van directeur Robert Bruijs, de zoon van oprichter Cees Bruijs. Het bedrijf bestaat sinds 1957 en is in de loop der jaren op verschillende plaatsen gevestigd geweest. Sinds 2002 is het te vinden op de huidige locatie aan de Havendijk. Voor Robert is het méér dan alleen zomaar een loods: het is een stuk industriëel erfgoed. "Dit is alles wat feitelijk over is van de vele ijzergieterijen die Bergen op Zoom ooit rijk was", zegt Robert. Daarom doet hij er ook moeite voor om historische details zoveel mogelijk te behouden en te restaureren – ook al heeft het gebouw (nog) geen officiële status als monument. "Zo wordt binnenkort een monumentale glazen wand teruggeplaatst die vroeger in het kantoorgedeelte stond; deze is nu nog in restauratie", zegt hij.
Veranderingen
Na afloop van de rondleiding kijkt wethouder Coppens nog rond over het terrein. Dóet het iets met hem, zo'n laatste bezoek aan zijn vroegere werkplek – zo is de vraag. De bewindsman knikt instemmend. Al was het alleen al omdat er in dit gebied zoveel ten goede veranderd is, merkt hij op. Daarbij wijst Coppens naar de nagenoeg herstelde Waterschans, het vestingwerk dat op een steenworp afstand van Bruijs Jachtbouw ligt. Ooit waren er ambitieuze plannen voor gestapelde woningbouw, als onderdeel van het plan Bergse Haven. Dat kwam tijdens de economische crisis compleet stil te liggen en er volgde uiteindelijk een doorstart met ScheldeVesting. Coppens heeft het als wethouder allemaal meegemaakt, inclusief de noodzakelijke balanssanering om de grondexploitaties weer uit het slob te trekken. Inmiddels is de crisis al ruimschoots voorbij en de markt voor onroerend goed is 'booming' als nooit tevoren. Vanavond draagt Ad Coppens het stokje over aan zijn opvolgers in het nieuwe college. Voor hem is het nu mooi geweest. Na vijftig jaar is de cirkel rond.