BERGEN OP ZOOM – Zoals hij eerder aankondigde, is BSD'er Louis van der Kallen bezig met een eigen onderzoek naar wat er mis ging bij de bouw, de voorbereidingen en het onderhoud van zwembad De Schelp. In een lange brief deelt hij zijn eerste bevindingen met onder meer het college. Hij koppelt er meteen verzoeken om nieuwe, aanvullende informatie aan.
Van der Kallen komt me een aantal opvallende bevindigen. We sommen de meest in het oog springende voorlopige conclusies even op:
- Uit stukken omtrent de aanbesteding, gunning en realisatie valt nergens op te maken of gebruikte materialen als themisch verzinkt staal voldeden aan gestelde normeringen. Zelfs eenvoudige steekproeven vond Van der Kallen niet terug.
- Meer-minderwerk wordt nauwelijks omschreven, op enkele steekwoorden na.
- Kosten voor een eerder bestek, dat niet is uitgevoerd omdat de aanbesteding/gunning niet rechtmatig was, zijn wel betaald. Uit het oorspronkelijke budget, waardoor er minder overbleef boor de realisatie.
- In de overeenkomst van aanneming is te lezen dat de “aanneemsom geen wijziging zal ondergaan bij verandering van loon- en/of materiaalkosten.” Van der Kallen denkt dat betere, veiligere en vaak duurdere materialen daarom geregeld niet gebruikt zijn.
- In het financiële jaarverslag 2003 is te lezen dat de gemeente een onderzoek heeft opgedragen naar de RVS ophanging en dat één en ander heeft geleid tot een totaaloverzicht van de technische stand van zaken in het zwembad. Dit overzicht is echter niet bij de stukken aangetroffen.
- Naar alle waarschijnlijkheid is het onderzoek, waar naar verwezen wordt, uitgevoerd door TNO in 2002. In een brief over dit rapport wordt onder meer samengevat dat RVS toepassing in (cloor)zwembaden ongeschikt is. Aanbevelingen zijn geregelde controles van onderdelen en in andere gevallen vervanging. Het gaat hier onder meer over draadstangen, bouten en moeren.
Wethouders
Louis van de Kallen heeft met een aantal oud-wethouders uit die tijd gesproken en een flink aantal procedurele maar ook technische zaken dooorgenomen. Op basis van alle verkregen informatie heeft de BSD'er een hele waslijst aan vragen voor het college, omdat hij een flink aantal zaken nog duidelijker in beeld wil krijgen. Hij wijst ondermeer op een citaat uit een door het ministerie verspreidde richtlijn voor inspecties, waarin expliciet wordt gewaarschuwd voor het corrosiegevaar van bepaalde RVS-toepassingen.
Wel of geen controles
Blijkbaar is uit alle tot nu toe verkregen informatie nog altijd niet duidelijk of er, naar aanleiding van de door het ministerie rondgestuurde richtljnen, ook daadwerkelijk controles zijn uitgevoerd. Van der Kallen wil er het fijne van weten. Hij heeft van een voormalig wethouder meegekregen dat er wel over alternatieven is gesproken in de tijd van de aanbesteding maar om financiële redenen én het feit dat het toen nog binnen de normen viel is toch voor RVS gekozen. Naast een hoop technische vragen wil de BSD-voorman tevens weten of tussentijdse verbouwingen de luchthuisshouding hebben ontregeld en of daar überhaupt rekening mee is gehouden.
Van der Kallen begon al eerder over de rol van Sportfondsen Nederland B.V. Dit is een private onderneming met ruim 3.000 medewerkers die in Nederland zwembaden, sportcentra en sociaal-culturele centra exploiteert. Hij wil weten in hoeverre de adviesrol van die organisatie wel zuiver was en of die ooit is geëvalueerd.
Bezoekersaantallen
Er komen meer zaken voorbij waar hij eerder op wees. Zoals de bezuiniging op de installaties, welke werden ontworpen op 230.000 bezoekers per jaar. Oorspronkelijk was dat in het bestek 300.000, terwijl in een raadsvoorstel van 1995 het uitgangspunt nog 400.000 was. De BSD wil de werkelijke bezoekersaantallen weten om te kunnen bepalen of de geplaatste installaties wel voldeden. Verder blijft de fractieleider zich verbazen over het feit dat de bouw de verantwoordelijkheid was van de afdeling sport en dit niet onder ‘vastgoed’ viel. Hij komt eveneens nog eens terug op de rol van de architect en wil weten in hoeverre die in schadebeperkende zin diens verantwoordelijkheid heeft genomen.
Voorlopige conclusies
“Het nu alsnog opduiken van drie verhuisdozen met stukken (waarvan twee de aanbesteding en oplevering betreffen) laat zien dat het gemeentelijk archiefbeheer te wensen overlaat”, schrijft Van de Kallen. In hoeverre het cynisch bedoeld is laat hij aan de lezer van zijn conclusies over. Hij omschrijft verder de verantwoording van meer- en minderwerk als 'armzalig'. Ook verslagen van adviseurs- of bouwoverleggen zijn blijkbaar weinig informatief. “Dit maakt het verder onmogelijk te komen tot een reëel oordeel over de kwaliteit bij oplevering.”
Onbegrijpelijk
Omdat onderhoudsrapportages ontbreken bij het na het tweede Wob-verzoek opgedoken verfadvies, is het nog steeds onmogelijk een oordeel te krijgen over de mate en kwaliteit van onderhoud, stelt de BSD. De partij bestempelt het feit dat er sinds 2004 geen maatregelen werden getroffen omtrent de RVS onderdelen als 'onbegrijpelijk', hetgeen tevens geldt voor het niet informeren van de raad. Verder wordt het beschikbare toenmalige budget voor de bouw een 'ernstige beperking' genoemd
Het toenmalige college krijgt ook nog een direct verwijt. Dat zou TNO voor minimaal 25.000 gulden een onderzoek hebben laten doen waaruit de risico's van het RVS duidelijk naar voren kwamen. Van der Kallen noemt het 'verbijsterend' dat met die uitkomsten nauwelijks iets is gedaan. “Dit verdient nader onderzoek!”
Vervolg
De brief met vragen en conclusies eindigt met een nieuw Wob-verzoek. Er zijn nog een flink aantal stukken niet aangeleverd, waaronder onderhoudsrapportages, inspecties, jaarverslagen en verslagen van de raad van commissarissen of raad van toezicht. De BSD wil ze alsnog in kunnen zien, om ook op nog niet beantwoorde vragen antwoorden te krijgen.