BERGEN OP ZOOM / KRABBEGAT – Vastenavend is een feest van ‘werremte’. Dat bewijst dit verhaal van vijf ICB’ers van wijk Fort-Zeekant wel weer. Niet alleen tijdens die dagen zelf ontstaan mooie momenten tussen mensen. Ook in de periode ervoor gebeuren bijzondere dingen. Hier het verhaal van mevrouw Van Geel.
Hans, Toon, Edward, Sjaak en Michel lopen al jaren in Fort-Zeekant om namens de ICB geld op te halen voor de jaarlijkse organisatie van het Vastenavendfeest. In ‘Wijk 18’ kwamen ze ook altijd bij mevrouw van Geel, aan de Prinses Beatrixlaan. Die was niet meer zo ‘piep', geboren in 1914, maar woonde hier nog geheel zelfstandig. Binnenkort wordt ze 104 jaar. De laatste jaren was haar vaste opmerking als ‘de manne’ aan de deur stonden: “Ik hoop jullie volgend jaar weer te zien hoor.”
En toen…
Het was voor de ICB’ers echt een bijzonder moment geworden wanneer ze ieder jaar weer de deur open deed. Maar dit jaar liep het anders. Ze woonde er niet meer. Haar buurman vertelde dat ze onlangs was verhuisd naar Moermont. Een afsluiting van een bijzondere periode, die niet ongemerkt voorbij mocht gaan, vonden ze.
Op bezoek
Afgelopen weekend is Michel, mede namens zijn collega’s, op bezoek geweest bij mevrouw Van Geel. En natuurlijk nam hij wat voor haar mee: een Vastenavendkrant en een veldteken. “Ze is doof geworden”, vertelt hij. “Helemaal niet gek op zo’n leeftijd en naar mijn idee één van de weinige gebreken die ze heeft.” Daardoor duurde het alleen even voordat ze begreep wie hij was. Toen hij het voor haar opschreef werd het duidelijk en vond ze het geweldig! Het gaat daar heel goed met haar, vertelde ze en ze vond het héél erg leuk dat Michel langskwam. Hij moest ook vooral de groeten doen aan zijn ICB-clubje.
Michel stuurde een aantal foto’s mee, van de afgelopen jaren en van zijn bezoek dit weekend.