KRABBEGAT – Er werd zaterdagmiddag een verrassend en zeer gevarieerd programma gepresenteerd, bij Tusse de Schuifdeure editie 2019. Vanaf het begin zat er veel vaart in, net als de stemming. De zaal genoot enorm en de ‘werremte’ was dan ook zeker niet alleen letterlijk.
Lees verder onder de video.
Na de inmiddels traditionele maar nog altijd feestelijke opening van voorzitter Bas van Oevelen namen presentatoren Wally Sep en Kees Theunisse de presentatie over. Met veel plezier, want ze konden meteen een hoogtepunt aankondigen: Jeffry Verdult liep als tambour-maître over de tafels in de zaal, met een aanstekelijke ode aan Diemer, de nieuwe Nar.
Ook verrassend was dat toch Kees Schillemans weer op de planken stond. Hij had vorig jaar eigenlijk afscheid genomen maar maakte een comeback. De zaal ging volop met zijn lekkere wals vol zelfspot, en hij werd opgevolgd door een videofragment van vaste gezichten: Willem en Jan uit het Thoolse verzorgingshuis Ten Anker, die zowaar een uitnodiging kregen om naar de Stoelemat te komen.
Romantiek en Griekse sferen
Een ander hoogtepunt was een hilarisch lied over de zoektocht naar ware liefde van Lia Bennaars en Nel Bruys, die opkwamen als de beelden op het stadhuis. En om nog even op de Grote Markt te blijven: Duo Roel en Ries traden op als de uitbaters van het Griekse restaurant daar, met een sirtaki over Ouzo. Natúúrlijk sneuvelden er borden bij. En protestliederen waren er ook. Kees Friens kwam in een geel hesje zijn ongenoegens over de gang van zaken tijdens Vastenavend spuien. Eén van zijn punten: 22 Leutneutbonnen voor 11 euro!
Daarna werd het muisstil in ze zaal. Op de melodie van Ne me quitte pas zong Dyane Rommens over haar overleden vader. Maar Vastenavend en ook de Schuifdeure zijn een wereld van uitersten. En van ver soms. Als gast was er zo maar ineens Mike de Bruijn als Duitse prins, inclusief dansmariekes en een zeulband. “Was ein warm Bad, die Schtulemat!”, riep hij alvorens op de melodie Ich Bin Wie Du een lied over carnaval aan te heffen.
Lees verder onder de video.
Gèève bééne
En het feest ging dóór na de pauze, met onder meer hele andere ‘dansmeriekes’. Of zoals Wally Sep het schetste: “Twinteg gèève bééne op koers.” Een mooie visuele act, waar ze zaal maar geen genoeg van kreeg. Wat ook zeker gold voor een bijna stil liedje van René Vriens, over houden van je stad. Iets wat ze niet alleen in het Krabbegat doen, bewees een band vol bravoure uit Roosendaal, Tullepeteun. Ze zetten met een spetterende ode aan Bergenaren die in Roosendaal geboren zijn de zaal volledig op z'n kop!
Lees verder onder de video.
Van nog verder uit de provincie kwamen de Pintvatters. Deze Bossche band bezoekt onze stad al jaren tijdens één van de voorweekends en was gevraagd op te treden. Ze brachten niet alleen een medley van Wim Kersten liedjes, waarbij zelfs gerbera’s werden uitgedeeld bij het nummer Bloemetjesgordijn. Ze begeleidden nóg een bijzondere verrassing. Burgemeester Frank Petter betrad met vijf voorgangers het podium. Samen met Ans van den Berg, Pieter Zevenbergen, Han Polman, Dick de Cloe en Peter van der Velden bracht hij D’r Ga Niks Bove Berrege. Dat de Pintvatters dit speelden is stiekem niet zo’n verrassing. Het is van oorsprong een Bossche melodie.
Lees verder onder de video.
Finale
Hierna was het hoog tijd voor een ruige maar feestelijke afronding, met zes zingende snelheidsduivels in wielertenue en een ode aan het Krabbegat. Het was een knaller van een finale, van een show vol afwisseling en veel ‘buitenlandse’ bijdragen. Toch was er ook volop Berge muziek. Gelukkig maar, want eerder in het programma had dichter Niels Schuurbiers daar nog een punt van gemaakt.
Meziek
Door: Niels Schuurbiers
Toen eel Hilversum nar Berrege kwam
Me blommekesgerdijn en ander gezwam
Waren er dweile met protest lediek
En zonge gif enkel Berregse meziek
Krabbe keerde met spandoek en spreuk
Het tij van ‘t Ollandse gebeuk
Mar nou ist tijd voor een nuuw repliek
Met steeds minder Berregse meziek
ielek jaar bekeert er een kefee
Van Krabbegat nar Volendam cd
En voelde gij dan gin peniek
Bij ‘t misse van Berregse meziek
Uit kefee’s klinkt Skihut en levenslied
Mar da d’is mijn vastenavend niet
Blef toch oew eige en blef uniek
En gif mijn enkel Berregse meziek
Meer foto's zien? Check het foto-album dat Chris van Klinken voor ons maakte (link).
En als afsluiter: Zo gaat het er op het podium aan toe tijdens de finale. Leutige drukte!