(Stockfoto: Pixabay / M. Gaida)
’t Ketrientje houdt de gemoederen al jarenlang bezig en het is nu zover dat partijen lijnrecht tegenover elkaar staan. De discussie gaat met name over het al dan niet slopen van de voorgevel. Was Stadlander jaren geleden wel bereid om het complex te verbouwen met behoud van de voorgevel, Tante Louise is dat niet. En nu is er een patstelling.
door: Bea Demmers
Tante Louise speelt vooral in op het sentiment “het verbouwen van het complex met behoudt van de voorgevel is te duur, dat geld besteden we liever aan de zorg.” Tja, wie kan daar nou op tegen zijn. Maar dit lijkt eerder een excuus om c.q. vóór de makkelijkste weg kiezen.
Waarom nu pas?
Wat ik anderzijds niet zo goed begrijp, is waarom de partijen die de voorgevel en het zusterhuis willen behouden hier jaren eerder al geen procedure voor gestart zijn om het op de monumentenlijst te krijgen. Dan had alles van het begin af aan duidelijk geweest. En misschien overspelen deze partijen ook wel hun hand om ook zusterhuis te willen behouden. Zet in op de voorgevel omdat deze beeldbepalend is; of je die nou wel of niet mooi vindt doet wat dat betreft niet terzake.
Misbruik van monopolie
TanteLouise misbruikt haar monopolie-positie in deze. Terwijl het oude gedeelte van het ABG werd omgetoverd tot prachtige appartementen, wil men bij ’t Ketrientje geen krimp geven. En dat vind ik persoonlijk triest. TanteLouise heeft ook de politiek mee, want die wil dat er iets gaat gebeuren met het complex. Dit is zowel begrijpelijk als bizar en een beetje een acte van onvermogen. De politiek heeft zich klem laten zetten door tanteLouise, naar mijn mening.
Verliezers
En de grote verliezers… dat zijn de omwonenden. Zij worden al jaren geconfronteerd met dichtgespijkerde ramen, en een stinkende zooi.
Water bij de wijn
Het zou de partijen sieren wanneer zij rond de tafel gaan zitten en beide water bij de wijn doen in het kader van het algemeen belang.
’t Ketrientje, de oude dame, verdient beter… de omwonenden trouwens ook.