Column: Leerzame ervaringen

Leerzame ervaringen

Dit jaar mag ik als docent twintig kaarsjes uitblazen. Twintig jaar voor de klas en ik kan er geen genoeg van krijgen. Allereerst omdat ik veel kan leren van leerlingen, ten tweede omdat ik het bijzonder vindt om iets bij te dragen aan de groei van scholieren. Normen en waarden bespreken, kennis en kunde delen , respect en liefde geven is in mijn ogen de rode draad van goed onderwijs. Maar er gaat blijkbaar toch ergens iets mis als ik kijk naar de laatste ontwikkelingen in mijn omgeving.

Door: Volkan Tasdan

Normen en waarden. In mijn favoriete friettent was een knappe jongeman met een opvallend rood colbertjasje uit verveling de folders van een meubelzaak aan het observeren. Hij hoorde tot tweemaal toe de mevrouw niet die vroeg of hij zijn zak friet wilde aanpakken. Een andere meneer die nog moest bestellen riep daarom maar: “Pisnicht, ben je doof, homo?”, met in zijn linkerhand zijn zoontje die hem aankeek alsof hij voor het eerst ontdekte hoe het eigenlijk zit met Sinterklaas.

Kennis en kunde. Op een oerlelijk terras in Dordrecht raakte ik aan de praat met een koppel dat reageerde op mijn t-shirt, waar het charisma van Ramses Shaffey van af spatte. Ze vroegen of ik fan was van David Bowie… Wist even niet hoe ik moest reageren maar ik stond pas echt op het punt om in huilen uit te barsten aan het einde van ons gesprek over muziek en onderwijs. Toen bleek namelijk dat ze, na er al drie jaar mee te maken te hebben, eigenlijk helemaal niet wisten waar de havo voor stond. Hun dochter is over naar 4 havo, maar zij dachten dat mavo, havo en vwo verschillende klassen waren.

Respect en liefde. Ik meng mij graag in ongenuanceerde discussies op social media. De perfecte mogelijkheid om de gedachten van mensen te lezen en inspiratie op te doen. Nu was er een discussie tussen een bewoonster van onze mooie gemeente en een volksvertegenwoordiger, die uitmondde in een xenofobisch schouwspel waarin iemand uit het niets riep dat de mensen met exotische namen in deze discussie het land maar moesten verlaten. Waarna een andere volksvertegenwoordiger heel gauw de partijcollega’s heeft getagd om gauw haar eigen hachje te redden en haar eigen onzuiverheden te dekken. Niet vanwege de opmerking dat men het land moest verlaten, maar omdat ze haar collega in een kwaad daglicht wilde stellen.

Prachtig en fascinerend, zo kinderlijk nog. Volwassenen hebben absoluut niet het recht om te zeggen dat de huidige jongeren normloos zijn, zij hebben zelf niets geleerd van het onderwijs. En toch geef ik niet op na twintig jaar. Ik weet dat het onderwijs bijdraagt aan onze beschaving en bovenstaande lui gecategoriseerd kunnen worden als tegenwind. Goed dat ze er zijn, want zonder tegenwind gaat de vlieger niet op.

Columns, rubrieken en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten, gastschrijvers, analisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl