\(Illustraties: Pixabay / Mohamed Hassan)
In zijn rubriek ‘Joost mag het weten’ over de gemeentelijke financiën, gaat Joos Pals deze week in op de gemeentelijke exploitatie. De kosten om de gemeente draaiende te houden. Van de sociale voorzieningen tot het onderhoud van de sportparken.
door: Joost Pals, gemeenteraadslid en financieel woordvoerder van de VVD
Tot 2018 konden de kosten van de exploitatie worden opgevangen door de baten. De schuld was sinds Nedalco groot, maar de jaarrekeningen sloten met een positief saldo dat grotendeels ten gunste kwam van de algemene reserve. Het droeg bij aan het langzaamaan op orde brengen van de gemeentelijke financiën.
Omslag
Die trend sloeg om in 2018 toen de exploitatie eindigde met een tekort van anderhalve ton. In 2019 werd het tekort nog groter. Tussentijds is de begroting al bijgesteld met 11 miljoen euro aan tegenvallers. Binnenkort volgt de jaarrekening over 2019 en naar verwachting is het tekort dan nog groter. Bovendien is de lopende begroting over 2020 opgesteld met een tekort van ruim 2 miljoen euro en zitten ook daar nog eens grote tegenvallers aan te komen. En dan reken ik nog niet eens de effecten van de coronasituatie mee: die zullen ook voor onze gemeente niet gering zijn.
Ingrijpen op exploitatie zélf
Met zulke tekorten volstaat de maatregel uit 2018 om een rem te zetten op te investeringen niet meer. Ook de verkoop van grond is niet genoeg om dit probleem te verhelpen. Er moet worden ingegrepen op de exploitatie zélf.
Takendiscussie
Sinds begin dit jaar voert de gemeenteraad een takendiscussie. Welke taken moeten blijven en welke kunnen geschrapt worden. Wat kan er efficiënter. Hoe kunnen de kosten omlaag en de opbrengsten omhoog. Een discussie met beperkte mogelijkheden, want grote delen van de gemeentelijke begroting zijn niet te beïnvloeden. Een groot aantal taken zijn namelijk wettelijke verplichtingen. Die heb je als gemeente gewoon uit te voeren, wat je er ook van vindt.
Hele pijnlijke keuzes
De takendiscussie is nodig. De tekorten op de exploitatie zijn enorm. Het precieze resultaat is er nog niet, maar één ding is al wel duidelijk. Het zullen hele pijnlijke keuzes gaan worden. Die voor niemand leuk gaan zijn.
Volgende week gaat Joost verder in op het weerstandsvermogen.
- Zie ook de eerder verschenen bijdrage in de rubriek ‘Joost mag het weten’, over de gemeentelijke schuldenlast:
Dinsdag 14 april 2020: Schuldsanering, waar ging het mis