Column: Straathyena’s

Het is alsof ik naar een slechte natuurdocu kijk. Een leeuwin haalt grommend uit naar een stel jonge bavianen die haar kroost bedreigen. De aapjes gieren van het lachen en zien de ernst van de zaak totaal niet in. Ze blijven de leeuwin treiteren en tergen. Eén baviaantje laat zich opfokken door zijn joelende groepsgenoten en betreedt nogmaals provocerend haar territorium. De boel staat op het punt te escaleren, totdat er een mopperende mannetjesleeuw ten tonele verschijnt en de spanning doorbreekt. De aapjes gillen nog wat, verdwijnen uit beeld en plaatsen hun filmpje van hun ‘geweldige actie’ op Facebook.

Straathyena’s…. m’n reet. Ten eerste zouden ze willen dat zij zich móchten associëren met deze prachtige onbegrepen dieren. Daarnaast vraag ik mij echt af hoe zij zelf op zo’n filmpje zouden reageren als het hún moeder was die op dergelijke wijze op straat werd lastiggevallen. Is het werkelijk een ontzettend infantiele kwajongensstreek of is het filmpje bedoeld om kwaad bloed te zetten? Ik ben er nog niet uit.

Toegegeven, ik heb geen idee hoe het is om met een kleurtje op te groeien in chauvinistisch Bergen. Ik vermoed dat je inderdaad weleens met een schuin oog wordt aangekeken als je een winkel of café binnenstapt. Misschien nog wel meer rotervaringen heb waar ik niet eens aan dénk. Maar is dat reden om angst te kweken, haat te zaaien, te relschoppen? Ik heb daar mijn buik vol van. Mag ik een heel maf voorstel doen, beste ‘straathyena’? Wat dacht je ervan om het GOEDE voorbeeld te geven? Gewoon voor de lol die jij overduidelijk broodnodig zoekt. Om al die haatdragende polariserende eikels lik-op-stuk te geven door je te gedragen als de schoonzoon made by heaven? Welke hemel het ook mag zijn. Ik daag jullie uit: plaats eens zo’n filmpje op Facebook. Als je het lef heb…

Sersi