Vastenavend als voorbeeld
Tijdens de laatste minuten van het Nuskesbal vroeg Timmie: “Papa, ben ik nu een Krab?” Ik zag aan de ogen van mijn zoontje van vier dat hij hoopte dat ik ja zou zeggen. Tuurlijk mag hij zich een Krab noemen. Maar als het aan mij ligt, is het ook de enige groep is waar hij zich bij mag voegen.
Door: Volkan Tasdan
Het eerste voorweekend van onze Vastenavend heeft mij weer geïnspireerd. Van diepe conversaties in ‘t Groene Pèèrd tot aan aritmisch dweilen met een onbekende in de Markies. Wat voelde het weer goed! Saamhorigheid in haar puurste vorm. Krab zijn is een identiteit, een sociaal contract, een relatie. Niet tastbaar, wel voelbaar.
Tegenwoordig voelt het meestal niet goed meer om tot een groep te behoren. Of het nou je afkomst is, het geboorteland van je ouders, het land waar je graag woont of wat je paspoort voorschrijft. Door alle geschifte, machtslustige volksvertegenwoordigers, de media die gekleurder zijn dan ooit te voren en de behoefte van mensen om andere groepen buiten te sluiten, ben ik liever een individu. Niet omdat ik het wil, maar omdat ik merk dat als ik tot een bepaalde groep behoor er ook direct eigenschappen en kenmerken aan vastgeplakt worden.
Ik hoorde een mevrouw het werk van agenten degraderen door het te linken aan huidskleur. Een zelfbenoemde vertegenwoordiger riep namens alle gastarbeiders en de generaties erna, dat zij zich achtergesteld voelen en niet gelijk behandeld worden. Koekoek! Ik vind dat ik meer dan fantastisch behandeld wordt.
Nog steeds vind men het fijn om heilige boeken de schuld te geven van alle terreur, en onze minister-president denkt dat iedereen makkelijk rond kan komen. De realiteitszin is ver te zoeken en indirect gaat het weer over groepjes.
‘t is Koers! Het is tijd om met een mooie manoeuvre om die groepen heen te sjezen die de eerder genoemde saamhorigheid proberen in te halen, te vervangen door polarisatie en haat. Ik nodig al die politici en mediatrollen die graag de nadruk leggen op groepen uit om eens een gordijn om te doen, de zakdoek netjes vast te knopen en mee te dweilen in ons Krabbegat. Samen met de Krabben, de enige groep die bestaat uit allemaal verschillende mensen die niet naar elkaar wijzen, die ook niet elkaars tekortkomingen benadrukken of haat als rode draad hanteren.
Een Krab lacht, met iedereen, en heeft lief. Agge mar leut et!
Columns en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl