Julien Voets wordt binnenkort duoraadslid bij Lijst Linssen en is een zeer betrokken politicus met een duidelijke mening. Hij levert af en toe een column aan over een onderwerp dat (ook) hier speelt. Deze keer gaat het over de voorrang die statushouders nog vaak krijgen.
Waarom déze voorrangsregeling oneerlijk is
We kennen verschillende voorrangsregelingen op de sociale huurmarkt. Er springt er één uit die botst binnen de voorrangsregelingen: die voor statushouders. Gemeentes zijn sinds 2017 niet meer verplicht een dergelijke regeling te hebben. Deze voorrangsregeling zorgt er, mijns inziens, voor dat de andere voorrangsregelingen belemmerd worden en daardoor minder geschikte woningen beschikbaar zijn voor inwoners die aangewezen zijn op andere regelingen. Tevens vind ik dat de statushouder hierdoor automatisch in een negatief daglicht gezet, omdat de publieke opinie steeds meer inziet dat dit niet langer meer kan. Dit moeten we niet willen. Hier wil ik in mijn schrijven graag op ingaan, omdat vaak een goede discussie hierover ontbreekt.
Door: Julien Voets
Populistisch! Dat is het eerste woord dat vaak in de mond wordt gelegd van de persoon die pleit voor het afschaffen van deze voorrangsregeling. Alsof de discussie hiermee tot haar recht komt. Zowel voor de vóór- als tegenstander is het verschrikkelijk als je mening hierover wordt ontnomen. Zo ook in het debat over de Begroting dat afgelopen jaar is gevoerd. Enkele partijen uitten felle kritiek op de motie ‘Geen voorrang toewijzing aan statushouders’ (Lijst Linssen, VVD, Steunpunt Bergen op Zoom, Fractie PUNT en Samen0164 waren vóor). Tegenstanders konden/kunnen het verschil niet zien tussen de ‘statushouder’ en de mens achter de statushouder. Over het laatste is geen negatief woord gerept binnen deze discussie in onze gemeenteraad.
De statushouder heeft een bijzondere functie op de sociale huurmarkt en dus ook binnen onze gemeente. Het biedt mogelijkheden die mogelijkerwijs een andere inwoner tekortkomingen geeft, namelijk: mensen met een ‘algemene’ voorrangsregeling. Stadlander heeft de volgende ‘algemene’ voorrangsregelingen: de herstructureringsregeling, medische voorrangsregeling en een sociale voorrangsregeling. Dit zijn belangrijke regelingen die ervoor zorgen dat er een eerlijke situatie ontstaat op de sociale huurmarkt. Zo kan de medische voorrangsregeling ervoor zorgen dat bijvoorbeeld een invalide man uit Halsteren voorrang krijgt op een woning op de begane grond. Maar ook een alleenstaande moeder uit Bergen op Zoom met jonge kinderen niet op straat hoeft te belanden na een scheiding. De discussie ontstaat wanneer de statushouder voorrang heeft op alle inwoners met deze regelingen. Zowel de voor- als tegenstanders kunnen inzien dat dit heel oneerlijk is. Een statushouder heeft al een opvang binnen het COA, maar dat geldt niet voor alle mensen met een ‘algemene’ voorrangsregeling.
Dat de tegenstanders dit niet oneerlijk vinden blijkt ook uit het onvermogen om de technische aspecten binnen deze discussie te kunnen of willen begrijpen. Men vergeet dat er daadwerkelijk op oneerlijke wijze een voorrang wordt verleend als de statushouder niets mankeert. Sterker nog: men vergeet dat de statushouder al recht heeft op alle drie de genoemde regelingen. Ik denk zelfs dat als de statushouder aanspraak maakt op bijvoorbeeld een sociale voorrangsregeling, en deze verleend krijgt, er ook meer begrip komt voor de mens achter de statushouder. Bijvoorbeeld: een vluchteling die vanwege traumatische ervaringen in een oorlogsgebied een gestructureerde omgeving nodig heeft. In mijn ogen verdient deze vluchteling zelfs de vrijheid in keuze van de woonomgeving binnen de gemeente. Dit lijkt mij de beste deal die je kunt maken binnen het landschap van voorrangsregelingen. Júist waar de (‘algemene’) voorrangsregeling wél voor bedoeld is. Niet te vergeten: de statushouder én de andere mensen die gebruik maken van de voorrangsregelingen gaan hierop vooruit. Immers is ieder mens, en dus ook de statushouder, gelijk behandeld bij de aanvraag van een van de drie voorrangsregelingen. Dit schept, mijns inziens, begrip bij iedere Nederlander met de kwestie rondom statushouders. Daarom moeten we met onmiddellijk stoppen met deze oneerlijke voorrangsregeling. Geef hiermee een eerlijke kans aan zowel de drager van een van de drie andere voorrangsregelingen en de statushouder. Tot slot wil ik iedere tegenstander, na het lezen van mijn schrijven, uitnodigen om zijn mening over deze voorrangsregeling te heroverwegen. Laten we een faire deal maken voor iedere Nederlander én statushouder!
Columns, rubrieken en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten, gastschrijvers, analisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl