BERGEN OP ZOOM – Zelf durft ie zich amper schrijver te noemen. Toch is recent zijn derde boek uitgekomen, voor het eerst via een echte uitgeverij. Sonn Franken is erg bescheiden over zijn werk maar daar denken steeds meer mensen anders over. Zijn eerste, in eigen beheer gepubliceerde boek, wordt in 2017 opnieuw op de markt gebracht. Door een uitgever die hem schaart onder de 10 meest beloftevolle auteurs van Nederland.
Sonn timmert steeds meer aan de weg in schrijversland. En niet meer alleen lokaal, zijn tweede roman wordt ook via de grote boekenverkoopsites aangeboden. Dat had ie niet gedacht toen hij als jong ventje geregeld tikken kreeg -en niet alleen op z’n vingers- van de broeders op de St. Jozefschool aan het Lourdesplein. Daar zat ie namelijk al van alles in z’n schriften op te tekenen, alleen zelden wat er had moeten staan. Het was pas later, op het Juvenaat, dat hij zijn liefde voor schrijven en literatuur ontdekte. Sonn vertelt: “Ik kwam er in bandjes terecht en schreef er eigen nummers voor, maar leerde er ook boeken lezen en verschillende talen. Het sprak me enorm aan.”
Niet mals, wel leerzaam
Toch duurde het nog even alvorens de auteur in hem echt wakker werd. “Pas in 2011 ontstond het idee dat ik eigen werk kon gaan publiceren. Vrienden brachten me in contact met Albert Hagenaars en die heeft veel van mijn werk beoordeeld, met name gedichten." Dat was soms niet mals maar wel heel leerzaam. Hagenaars bracht Sonn meer techniek bij. Maar de ontwaakte schrijver in hem leerde er ook van dat ie dicht bij zichzelf moest blijven, intuïtief moest durven zijn, en zo werkt hij nog. "M’n gevoel moet leidend zijn. Ik heb dus niet naar alles geluisterd”, zegt Sonn met een bijna verlegen grijns.
De andere kant van het verhaal
Toch bleef het contact met Hagenaars, want ook een tweede serie gedichten werd door de taalvirtuoos beoordeeld. Daar zat tevens de aanzet tot een langer verhaal bij en juist hierdoor werd de internationaal gepubliceerde schrijver geraakt. Hij zette Sonn aan tot het verder uitwerken hiervan. Het leidde tot de roman ‘In de Schaduw van de Waarheid’, een fictief verhaal vol overleveringen uit de Tweede Wereldoorlog.
“Ik heb in mijn leven heel veel mensen gesproken die vreselijke dingen hebben meegemaakt, tijdens en na die periode", vertelt Franken. "Omdat we veel op vakantie in Duitsland gingen, sprak ik ook veel mensen daar. Vooral op het platteland, waar de ellende soms zeer hevig was. Heel veel Duitsers werden door het leger en machtshebbers gedwongen tot werken voor de bezetter. Dat vonden ze vreselijk. Er zijn ook heel veel Nederlanders geweest die dat moesten, onder doodsangst of de dreiging dat anders hun naasten wat werd aangedaan. Wat doe je dan?”
Juist die kant van de oorlog is altijd onderbelicht gebleven, vindt Sonn. Mensen die hier terugkwamen en met de nek werden aangekeken omdat men niet in wilde zien dat ze gedwongen werden, maar ook Duitsers die écht niet voor dat regime wilden werken maar moesten; ze hebben nooit op veel sympathie of begrip kunnen rekenen. Hij heeft een aantal van hun verhalen verwerkt in zijn oorlogsroman. “Ik wilde wat doen aan het eenzijdige beeld dat steeds meer ontstond. En ik wil de herinnering aan die oorlog levend houden. We mogen niet vergeten dat onze huidige vrijheid en veiligheid zo vanzelfsprekend niet zijn.”
Zijn boek ‘In de Schaduw van de Waarheid’ is onder meer hier te bestellen.