Kale n’Eed vor de Berregse Vastenavend 2021:
Geit,
Ik staan ier zo mar in m’n uppie
Zonder Krabbe, zonder Boere van m’n kluppie
Ja lieve Geit, gij rakte ooit oew stukske kwijt
Mar in de vage mist van deze tijd
Staan Krabbe vus te wijd verspreid
Tuis bij mekare, mar nie bij jou mooie Geit
Al is ‘t vierus de wereld nonnie uit
Ik staan ier recht vor oewe snuit
Éél anders damme zouwe wille
’t Lijket wel ’n ééle stille
Ja Geit, diejen stilte is oorverdòòvend
Toch is d’r iets veul belovend
Da d’is de leut, die gift oneindege kracht
Da bleft ’n verleiding die steeds naar ons lacht
As verbinding mè tredisies en m’n eige Gròòtste Boereplu
Leut latte toekomst beginne in ’t ier-en-nu
Me n’ellepe mekare ‘n ijskouwe winter deur
Geve werremte mè leut en kleur
Me magge mekare nie aanrake, kroele of kusse
Nie same lache, dweile, zinge, mar ondertusse
Zal ’t nie over roze gaan zoas me vroeger deeje
Mar me zijn n’uit ’t goeie n’out gesneje
D’r is verbinding tusse jong en oud
Dròòme van ’n Optocht die in stilte wor gebouwd
In de polletiek bloeit ‘t onkruid as nooit tevore
Da lijket bij onze stad t’ore