Bijkomen met Bea: Geen bonnetje… maar 20 jaar aan verslagen kwijt

Bea Demmers verwerkt op haar eigen wijze politieke en bestuurlijke Bergse kwesties. In de zwembadperikelen houdt ze het hoofd op geheel eigen wijze boven water.

Geen bonnetje… maar 20 jaar aan verslagen kwijt

Eerder deze week werd een toelichting gegeven op het lijvige rapport van 117 pagina’s, aangaande het debacle van De Schelp. Voor het onderzoek was een budget van 65.000 euro vrij gemaakt om te onderzoeken waar, wanneer en waarom het zo mis heeft kunnen gaan … en hoe nu?

Door Bea Demmers

Als gemeente kun je natuurlijk niet overal verstand van hebben en dan is het zaak dat je mensen aantrekt die dat wel hebben. Houd die gedachten even vast… Zeker wanneer het gaat om een miljoeneninvestering als een zwembad geen slecht idee. En dat onderwerp lag toch al heel gevoelig bij de inwoners, omdat die erg blij waren met Gageldonk.

Mijn kin kletterde eigenlijk al op tafel toen werd verteld dat er toentertijd is gekozen voor architecten die nog nooit een zwembad hadden ontworpen. Zij werden gekozen omdat ze ervaring hadden met het ontwerpen van kenmerkende en markante gebouwen. Prestigeprojecten zijn dus van alle tijden.

De firma’s die het zwembad bouwen en voorzien van de technische installaties zijn gelukkig wel bekend met het bouwen van zwembaden en verzorgen het aanbestedingstraject. Gek genoeg houden zij ook zelf toezicht, een gevalletje ‘de slager keurt zijn eigen vlees’.  Nadat blijkt dat de aanbesteding van de technische installaties over moet, wordt het budget hiervoor met 700.000 gulden naar 4,5 miljoen gulden naar beneden bijgesteld. Wel moet aan dezelfde kwaliteitseisen worden voldaan.

Hoe het precies is gegaan met de aanbestedingen is niet meer te achterhalen. Een groot gedeelte van het (gemeentelijke) archief uit de periode van de aanbesteding en de bouw van De Schelp is vernietigd. Hoewel dit volgens de richtlijnen is gebeurd, is het op z’n minst opmerkelijk te noemen. Dat nergens iets schriftelijk is terug te vinden komt herhaaldelijk in het rapport terug.

Vier jaar nadat het besluit is genomen dat er een nieuw zwembad moet komen wordt De Schelp geopend. Dat het niet alleen een zwembad was maar een meteen ook uit de kluiten gewassen sauna, zullen de gebruikers van toen zich nog wel herinneren. Die bezuiniging van 700.000 gulden zou uitendelijke een veelvoud aan kosten met zich meebrengen.

Uiteraard komt door heel het rapport heen het RVS-probleem aan de orde. Dat heeft volgens het onderzoek geleid tot de uiteindelijk sluiting. De soorten die hier gebruikt zijn, zijn niet geschikt voor zwembaden. Maar dat is niet het enige probleem.

Het andere probleem is de BV-constructie die bedacht is op het Stadskantoor. Hierdoor viel De Schelp onder verschillende afdelingen en deze BV was onder andere verantwoordelijk voor het onderhoud. Daar is het dus misgegaan. De constructie was zo ingewikkeld dat links niet wist was rechts deed en men zich ook niet geroepen voelden om informatie met elkaar te delen. Met name op ambtelijk niveau was het kort gezegd een zootje. Veel afdelingen waren bij De Schelp betrokken maar iedereen zat op een eigen eilandje, in een eigen ‘koker’. Of dat de reden is waardoor diverse onderzoeksrapporten onder in een la hebben gelegen? Het laat zich alleen maar raden.

Steeds komt in het rapport terug dat men alleen ‘uit interviews het volgende heeft kunnen concluderen’, omdat er gewoon geen documentatie over te vinden was. Ik vraag me trouwens af of het onderzoeksbureau net zoveel moeite heeft moeten doen om iets boven tafel als bijvoorbeeld een Louis van der Kallen, die het ene na het andere Wob-verzoek in heeft moeten dienen. Raadsleden, die in principe een controlerende taak hebben, worden namelijk nogal eens belemmerd in het uitvoeren van hun taak op dat gebied.

Na het lezen van het rapport snap ik wel dat men er voor gekozen heeft om er lessen uit te trekken. In principe is het namelijk een vernietigend rapport, aangaande de ambtelijke organisatie onder leiding van het college. En hoewel de onderzoekers benadrukken dat deze ‘koker-cultuur’ een stuk verminderd is – zeker nadat een aantal ambtenaren met pensioen zijn gegaan-  moet dat in de praktijk nog blijken. Zolang raadsleden via Wob-verzoeken informatie in handen moeten zien te krijgen, is het Stadskantoor net zo gesloten als De Schelp.

Columns, rubrieken en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten, gastschrijvers, analisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl