Bijkomen met Bea: Zo zout heb ik het nog niet gegeten

In het kader van ‘Hoezo, de koek is op met 250 miljoen euro in de min?’, gaan we eens bij Restaurant Moerstede vergaderen en meteen een vorkje prikken. Het college heeft geen pakje boter op het hoofd, maar een complete pallet. Want zijn zij nou zo in de bonen of denkt het college dat wij dat zijn? In ieder geval bakken ze ze goed bruin.

Door: Bea Demmers

De schulden rijzen de pan uit en dan komen ze na alle ellende die ze veroorzaakt hebben met een nieuw broodje-aap verhaal. Dan moet je toch wel heel uitgekookt zijn om raadsleden knollen voor citroenen te willen gaan verkopen. Ineens moeten er zoete broodjes gebakken worden, terwijl de raad vorige week nog alles als zoete koek moest slikken. De hele oppositie was van de kook en de rapen waren gaar, toen een aantal partijen aangaven dat het met het college kwaad kersen eten was. Ze vertelden het college ongezouten de waarheid en sommigen kookten zelfs van woede.

Het college lijkt te denken dat verandering van spijs doet eten. Zij gaan proberen of de oppositiepartijen uit hun hand willen gaan eten. Maar er zullen eerst wat harde noten gekraakt moeten worden. De oppositiepartijen weten wat voor vlees ze in de kuip hebben wanneer het over het college gaat. Die hebben het principe: eerst komt het eten dan de moraal. Dat hebben ze duidelijk laten zien toen ze Annette Stinenbosch hebben op laten draaien voor fouten die zij niet gemaakt had én kozen voor een smetteloos vertrek van Evert Weijs.

Maar komt deze zogenaamde uitgestoken hand niet als mosterd na de maaltijd? Iedereen weet dat de afgelopen colleges, waarbij de GBWP en VVD de constante factor waren, de problemen de pan uit zijn gerezen.

GBWP is met afstand de allergrootste partij in Bergen op Zoom en heeft het meest in de melk te brokkelen, want het zijn de grote vissen die de kleine eten. En ik weet niet of je zo happig moet zijn als partij, om nieuw aan te schuiven in dit college. Je valt echt niet met de neus in de boter, je vindt eerder de hond in de pot. Je zit er dan om genadebrood te eten, en dat is maar misschien wel het beste want de rest van het eten is niet te pruimen.

Hou verder in de gaten dat je de huid verkoopt voor een appel en een ei en voor de rest geldt het principe: wiens brood men eet, diens woord men spreekt. De rapen zijn natuurlijk gaar wanneer je uit de pas gaat lopen.

Het college wilde de afgelopen weken van geen wijken weten, maar kiest nu ineens eieren voor z’n geld. Apart toch? Elke partij die instapt zal hiervoor over twee jaar de rekening gepresenteerd krijgen, want het komt echt niet meer voor de bakker. Dit college is niet het neusje van de zalm maar heeft jaren de gebraden haan uitgehangen. Stap je nu in, dan zul je daar voor gaan bloeden.

Dit college wil de schuld van het erbarmelijke beleid over zoveel mogelijk partijen uitspreiden, langzamerhand ligt dit allemaal nogal zwaar op de maag vermoed ik zo. Had men het varken eerder door de buik gestoken, dan was de schuldenlast nooit zover uit de hand gelopen. Men heeft niet gezorgd voor een appeltje voor de dorst, zodat het zuur nu opbreekt. En dát is het hele eieren eten.

Columns, rubrieken en blogs betreffen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag ‘geprikkeld’ door columnisten, gastschrijvers, analisten en bloggers. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl