De Leutneutbon-inflatie: cultureel juist of niet?
Columnisten Volkan Tasdan en Dominique Hopmans zijn dit keer samen in de pen geklommen. De aanleiding? Simpel, de aangekondigde prijsstijging van de leutneutbon van 13 cent ten opzichte van vorig jaar. Een gevoelig punt in een lokale cultuur waarbinnen de Vastenavend-viering absoluut de kroon spant. Volkan en Dominique presenteren een tweetal verhalen die beide kanten van de discussie belichten. Aan jullie de vraag om op je voorkeursverhaal te stemmen in de comments. Of.., voor de fanatiekelingen: er een alternatief verhaal tegenover te plaatsen!
Verhaal 1: Vastenavend, een feest voor iedereen
De Leutneutbon-inflatie is een trend die zich al jaren aftekent. Deze ‘pilsstijging’ heeft een wat minder leutig effect op onze gemeenschap: minder bier en schrobbeler voor meer geld. Dat is vanuit het oogpunt van volksgezondheid wellicht verstandig, maar in het licht van ons culturele hoogtepunt absoluut een no-go. Waar de Vastenavend van weleer een feest was waar onze Krabbeke’s ‘vloeibaar vertier’ juist goedkoper konden krijgen, daar is de prijs (2,27) nu nagenoeg gelijk aan een pilsje op het terras. Tegelijkertijd is het vanuit de ondernemers, die samen de nieuwe prijs hebben bepaald, ook wel begrijpelijk: ze moeten hun café ‘dweilklaar’ maken, eventueel extra investeren in beveiliging en hebben ook nog te maken met een stijging van de btw.
Maar is die Leutneutbon-inflatie daartoe wel de oplossing? Want als de prijs van leutneutbonnen omhooggaat, zullen onze Krabbeke’s wellicht spaarzamer met hun bonnekes omgaan, minder snel een rondje geven en onderaan de streep misschien zélfs minder (kunnen) uitgeven. Dat is in het kader van ‘Agge mar leut et!' een kwalijke zaak, want Vastenavend is een volksfeest. En een volksfeest is een feest voor iedereen. Hopelijk zorgt de Leutneutbon-inflatie er niet voor dat onze Krabbeke’s hun bulle in de kast laten liggen en geëmigreerde Bergenaren het vertrouwde Krabbegat een jaartje overslaan.
Verhaal 2: Liefde is niet in geld uit te drukken
Buiten de vastenavend periode fungeert de toetsenbord van onze iPhones en iPads als een soort masker. Even lekker een potje ongenuanceerd zeuren en zeiken moet zeker kunnen, maar waarom gooien we toch altijd zo snel onze solidaire en authentieke vastenavend-emoties weg? Nadat wij onze bulle weer hebben weggestopt transformeren wij blijkbaar binnen no-time weer in geïndividualiseerde robots. Die mensen die je intens knuffelde, de hemel in prees, kuste, bedankte en heerlijk mee aan het dweilen was, zijn nu weer gewoon kennissen. Of je herkent ze niet eens meer. Als je dan zegt dat het kwam door de biertjes, hallelujah, praise the beer! Blijkbaar was dat pilsje de Eros, de Aphrodite! Mag het bonnetje dan 13 cent duurder zijn?
Als vastenavend-fanaten hadden we liever 11 cent meer betaald, maar lieve mede-chauvinisten…. als die bonnetjes je van die toverdrankjes voorzien waardoor we een paar dagen veel positiever en liefdevoller dan normaal kunnen zijn, is dat toch niet iets om over te zeuren? Gooi iets minder geld over de balk in de periode dat je niet arm in arm, dweilend, geniet van de charme van onze stad. Spaar en spendeer het voor een tijd waarin de hardwerkende horeca-ondernemers ons ondersteunen in een tijd waarin het lijkt alsof we echt allemaal van elkaar houden.
Dus, wat vinden jullie? Kan die leutneutbon-inflatie echt niet en past het niet bij onze Vastenavend? Of nemen we het voor lief en maakt de leut alles goed? Laat het weten in de comments.
Columns vertegenwoordigen een mening of idee van de auteur in kwestie. Natuurlijk staan we als redactie achter deze schrijvers, anders zouden we hun werk niet publiceren. Maar een tekst als deze hoeft niet per se onze journalistieke mening te vertegenwoordigen. Integendeel, wij worden ook graag 'geprikkeld' door columnisten. Al proberen we onze algemene berichtgeving zo objectief mogelijk te houden.
Redactie KijkopBergenopZoom.nl