BERGEN OP ZOOM / HOOGERHEIDE – Do Meeus, voor velen dé grote man achter Meeus Transport, Mepavex en Darvi, is woensdag in zijn woning te Hoogerheide overleden. Hij was al even ziek en wilde ook het einde meemaken zoals hij was: op zijn voorwaarden.
Door: Hans-Jorg van Broekhoven
De drie organisaties die voortkwamen uit één overkoepelend bedrijf, dat tachtig jaar geleden werd opgericht door Toon Meeus, zijn serieuze namen in de wereld van de logistiek. Zijn zoon, Do Meeus, nam toentertijd het spreekwoordelijke stokje over en bouwde het imperium flink uit. De geschiedenis van de familie en hun ondernemerschap leent zich voor een boek.
Vader Meeus begon zijn bedrijf in 1933, in Woensdrecht. Omdat hij veel boeren kende had hij al snel de nodige klanten en werk, zowel in Nederland als België. Hij bracht bijvoorbeeld bosgrond naar Gent. En er kwam hulp. Zijn broer Janus ging ‘voorladen’, zo dat heet. De groei was begonnen. In ’38 had het bedrijf al drie auto’s.
Moeilijke tijden
Helaas ging er tijdens de oorlog het nodige mis. De bezetters wilden dat het bedrijf hielp bij de uitbreiding van het vliegveld maar dat weigerde Toon. Zijn wagens werden vervolgens in beslag genomen. Do en zijn zus werden naar Engeland gestuurd, dat was veiliger. En verstandig, bleek al snel. Hun woonhuis werd uiteindelijk met de grond gelijk gemaakt in het oorlogsgeweld. De familie kwam daardoor te wonen in Bergen op Zoom. Senior knapte er een oud chassis op en wist er een kleine truck van te maken. Do was 17 en zat op het gymnasium om dokter te worden maar z’n vader had hem nodig in het bedrijf. Hij bleek zich er als een vis in het water te voelen en is nooit meer weg gegaan uit het vak.
Groei
Om internationale transporten zowel organisatorisch als financieel eenvoudiger te maken, zette Do in Frankrijk een transportbedrijf op. Hij was toen ongeveer 25. Ook de vestiging in Bergen op Zoom was groeiende, mede omdat hier steeds meer grote bedrijven kwamen. Zo ging Meeus in de jaren ’60 onder meer rijden voor Bruynzeel. Er kwamen ineens 10 vrachtwagens bij en die groei zette door.
“De grootste sprong”, zo noemde de ondernemer het, vond plaats in de jaren ’80. Samen met de gemeente werden toen nieuwe kansen gecreëerd op het terrein van ‘De Holland’, een voormalige machinefabriek.
Trots
Do was ook na zijn pensioen nog altijd het meeste trots op ‘zijn’ mensen, de medewerkers op alle niveaus die het bedrijf maakten tot wat het was – én is: maatschappelijk betrokken, succesvol en een gewaardeerd werkgever voor zo’n 700 mensen. Hij bleef ook tot op het laatst actief betrokken bij het wel en wee van het aan zijn zoon Toon overgedragen familiebedrijf. Zelfs tijdens zijn ziekte wilde hij zo veel mogelijk mee krijgen, mensen blijven zien die ooit met en voor hem werkten. En vooral: geen uitzichtloze behandelingen. Het einde tegemoet zien op zijn eigen wijze en voorwaarden, zonder onnodig uitstel en afzien. De regio verliest aan Do een kleurrijke, betrokken ondernemer en levensgenieter die gelukkig veel moois nalaat en niet zo maar vergeten zal zijn. Hij is 83 jaar geworden.